Głębia ostrości buduje klimat zdjęcia, we wspaniały sposób oddziela główny temat zdjęcia od tła lub wypełnia cały kadr. W jaki sposób wykorzystać głębię ostrości?
Głębia ostrości to parametr stosowany do określenia zakresu odległości, w którym widziane przez nas obiekty będą wyostrzone. Duża głębia ostrości gwarantuje, że niemal wszystkie obiekty widoczne na zdjęciu będą ostre. To doskonałe rozwiązanie w fotografii krajobrazowej czy też produktowej. Mała głębia wyodrębnia główny obiekt z tła, rozmazując je. Nadaje zdjęciu walory artystyczne. Świetnie sprawdza się w portretach i zbliżeniach, zwłaszcza w fotografii makro, a także w fotografii sportowej. Wpływ na głębię ostrości mają bezpośrednio:
– przysłona – im mniejsza wartość (otwór względny), tym mniejsza głębia ostrości. Wypróbujcie ustawień w Waszych aparatach ustawiając wartość przysłony na f/1,8, f/4,0, f/11, f/32.
– odległość na jaką ustawiona jest ostrość obiektywu – im mniejsza odległość między aparatem a fotografowanym obiektem tym mniejsza głębia ostrości
– ogniskowa – im większa tym mniejsza głębia ostrości.
Pośredni wpływ na głębię ostrości ma z kolei rozdzielczość i wielkość matrycy lub negatywu.
Stosując małą głębię ostrości możemy uzyskać na naszych zdjęciach tzw. bokeh. To w zasadzie sposób oddawania nieostrości obiektów znajdujących się poza głębią ostrości, a inaczej mówiąc rozmycia obrazu. Piękne bokeh to pojęcie subiektywne. „Rozmycia” obiektów pozostających poza głębią ostrości powinny być płynne a plamki przedstawiające punkty muszą być jaśniejsze w środku i ciemnieć ku brzegom. To jedyny wzorzec ładnego bokeh. Fotografowie uważają, że jego estetyka zależy od ilości listków przysłony – im więcej ich jest tym otwór względny zbliżony jest bardziej do koła a co za tym idzie nasze bokeh ładniejsze.
