Można zbierać znaczki, telefony, ale można również zbierać stare komputery. Idea każdego z tych hobby jest bardzo podobna: ocalić od zapomnienia kawałek historii, który kojarzy nam się z dzieciństwem albo przeszłością. Taka właśnie jest misja zbieraczy zajmujących się kolekcjonowanie starych komputerów.
Większość z nas, jeśli pod choinką odnalazłoby niemal niezniszczoną Amigę 600 zamiast nowego cztero, lub więcej rdzeniowego peceta, mogłoby dostać zawału. Zupełnie inaczej jest z kolekcjonerami starych komputerów, którzy przemierzają komisy, sklepy ze starociami, a przede wszystkim śledzą aukcję internetowe w poszukiwaniu starych komputerów. Kolekcjonerzy zbierają rozmaite modele Amigi, Atari i Commodore 64 i innych starych komputerów. Oczywiście ambitniejsi sięgają także po pochodzące z tamtych czasów komputery radzieckie albo pierwsze modele firmy IBM.
Zaletą tego hobby jest stosunkowo niewielki koszt. Działający komputer można kupić nawet za kilkadziesiąt złotych. Warto jednak, żeby kolekcjoner miał chociaż podstawowe pojęcie o elektronice, ponieważ często, zanim włączymy nowo zakupiony „stary komputer”, to musimy go co najmniej wyczyścić albo dokonać podstawowych napraw kabla zasilającego albo innego styku.
Co kolekcjonerzy widzą w starych komputerach?
Wydaje mi się, że chodzi o wspomnienia z dzieciństwa, dawniej gry miały może i gorszą grafikę, ale dzięki ciekawej fabule i grywalności znacznie na dłużej zapadały w pamięć niż dzisiejsze produkcje. Któż ze starszych nie pamięta fenomenu kultowych gier z Amigi albo Pegasusa?
Największym problemem podczas realizacji tej pasji jest brak miejsca. Komputery to nie znaczki, dlatego żeby je przechowywać będziemy potrzebować co najmniej dużego domu, ale najlepszy do tego byłby własny magazyn…
Jeżeli ktoś chciałby sobie przypomnieć jak wyglądały stare komputery to serdecznie zapraszam do odwiedzenia stron kolekcjonerskich.
