Oczy kibiców na całym świecie zwrócone są na brazylijskie stadiony, na których za chwilę poznamy nowego mistrza świata w piłce nożnej. Ale pasjonaci fotografii dostrzegają nie tylko piękne gole, ale również bohaterów zza band reklamowych – speców od fotografii sportowej.
Fotografia sportowa to niełatwy kawałek chleba. Trzeba mieć refleks godny najszybszego bramkarza i oczywiście sprzęt. Do fotografii sportowej dobrze wyposażyć się w dwa korpusy, z których jeden uzbroimy w obiektyw szerokokątny a drugi w teleobiektyw. Sprzęt powinien być szybki, wykonywać jak największą liczbę klatek na sekundę, ale na start wystarczyć powinno nawet 5 klatek/sekundę.
Druga sprawa to oczywiście autofokus, który nie może zawieść nas w decydującym momencie i w trudnych warunkach oświetleniowych. Dobrze aby nasz aparat radził sobie również z szumami przy wysokich wartościach czułości. Dlaczego? W sporcie często liczy się ułamek sekundy, dlatego będziemy musieli używać możliwie jak najkrótszych czasów otwarcia migawki, które w przypadku wyścigów motocykli czy samochodów mogą wynosić nawet 1/8000 sekundy. W związku z tym w wielu przypadkach będziemy zmuszeni podnieść czułość ISO nawet do 4000 bo używanie flesza na zawodach byłoby co najmniej wielką pomyłką.
Jaka ogniskowa teleobiektywu będzie wystarczająca? Oczywiście wszystko zależy od dyscypliny sportu jaką będziemy fotografowali i odległości do głównej areny zmagań. Nie będzie tu przesadą jeśli na stadionie pojawimy się z obiektywem o ogniskowej 200 lub 300 mm. Im dłuższa ogniskowa tym bardziej rozmyte tło. Warto też stosować małe wartości przysłony – np. 2,8 lub 4. Pamiętajmy też o autofocusie, który najlepiej będzie ustawić w trybie ciągłym, a ostrość ustawić na punkt, do którego zmierza zawodnik. Wówczas w odpowiedniej chwili wystarczy nacisnąć spust migawki. Nie jest to oczywiście takie łatwe. Musimy więc przewidywać ciąg zdarzeń i być czujni, a w dodatku niemal niezauważalni i niesłyszalni dla sportowców aby nie rozpraszać ich uwagi. Warto więc wyłączyć sygnały dźwiękowe informujące o ustawieniu ostrości.
Dobrze jeśli fotografujemy dyscyplinę, którą interesujemy się szczególnie i znamy zasady gry. Wówczas zdjęcia będą miały więcej polotu i dużo łatwiej będzie nam przewidzieć co stanie się na arenie zmagań. Fotografowie sportowi zaprzyjaźnili się również z monopodami. To świetne narzędzia wykorzystywane do stabilizacji sprzętu a ponadto odciążają ręce. Waga sprzętu do fotografii sportowej to nierzadko 3-4 kilogramy.
