Fotografia krajobrazowa to jeden z pierwszych, a zarazem podstawowych gatunków fotograficznych. Warto poświęcić trochę czasu i uwagi otaczającej nas przestrzeni by wykonać interesujące fotografie.
Fotografia krajobrazowa traktowana jest obecnie trochę po macoszemu. Z reguły ludzie odnoszą się do niej jak do banalnych widokówek z wakacji. Tym czasem fotografia krajobrazowa to szerokie spektrum otaczającej nas rzeczywistości – czyste krajobrazy, krajobrazy morskie, krajobrazy miejskie etc. Ten gatunek wymaga od nas wysiłku. Zdjęcie niebędące sztampowym widoczkiem wymaga od fotografa umiejętności i wiedzy. Nie ma tutaj miejsca na kreację. Uzależnieni jesteśmy od tego co zastaniemy na planie – musimy wyczekać odpowiednie światło, wyczyścić kadr ze zbędnych elementów. Fotografia krajobrazowa uczy więc cierpliwości i stanowi świetny fundament do nauki fotografowania. Nigdzie indziej zależność między dokładną ekspozycją i idealną kompozycją a nastrojem i walorami artystycznymi nie jest tak widoczna jak w fotografowaniu pejzaży.
Aby sprawdzić się w tym nurcie warto zainwestować w szerokokątny obiektyw, statyw, filtry polaryzacyjne i połówkowe szare oraz w wygodne buty i odporną na złe warunki atmosferyczne odzież. Idąc na sesję warto zapoznać się z okolicą, starać się poszukać ciekawego miejsca, z którego będziemy fotografować ale przede wszystkim wybrać odpowiedni czas i „wstrzelić się” w pogodę. Idealne pory na fotografowanie krajobrazów to poranek i wieczór, kiedy uchwycić możemy delikatne i plastyczne światło, nierzadko unoszące się nad ziemią lub wodą mgły lub zachód czy wschód Słońca.
Ważną zasadą w fotografii krajobrazu jest umieszczenie horyzontu w odpowiednim miejscu. Często zdarza się, że znajduje się on w centrum kadru. To błąd. Jedną z nielicznych sytuacji, która rozgrzesza tego typu rozwiązanie zdjęcia są fotografie, w których widoczne są odbicia np. w wodzie. Regułą są proporcje 1/3 do 2/3, czyli 1/3 kadru to niebo a pozostała część to ziemia i na odwrót. Pamiętać musimy również o umieszczeniu istotnych elementów zdjęcia w mocnych punktach.
Kolejnym aspektem jest różnica jasności między ziemią a niebem. Gdy fotografujemy pod światło warto użyć filtra połówkowego szarego. Pobierając wartość ekspozycji z ziemi nie będziemy musieli obawiać się o prześwietlanie nieba bowiem filtr przyciemni niebo. Pozostając przy niebie musimy też zdawać sobie sprawę z tego aby nie było ono monotonne. Dobrze jeśli wypełniają je chmury czy szczyty gór. Polecam zapoznanie się z twórczością jednego z prekursorów nauki o fotografii i wybitnego specjalisty fotografii krajobrazowej Anselma Adamsa.
